Zoals jullie mogelijk weten, werd Ben van den Brom na de laatst in Utrecht gehouden viering met ernstige coronaverschijnselen opgenomen in het ziekenhuis. Tijdens zijn verblijf op de IC aldaar, werd regelmatig voor zijn leven gevreesd.
Op wonderbaarlijke manier overleefde hij dat alles en werd hij voor revalidatie opgenomen in verpleeghuis Vrederust. Daar bleek hoe zeer hij was verzwakt. Er waren momenten waarop hij verbetering toonde en goed reageerde op de behandeling maar evenzeer had hij zulke diepe inzinkingen dat de vraag rees wat voor leven er voor hem overbleef als hij lichamelijk verder zou herstellen. In deze periode heeft hij ook de ziekenzalving ontvangen.
Donderdag 11 februari had hij een merkwaardig goede dag. Hij was aanspreekbaar en belangstellend. Des te droeviger is het dat hij diezelfde avond na deze lange strijd alsnog is overleden. Moge hij rusten in vrede.

Het verlies is groot voor Fransje en haar gezin, maar ook voor vele anderen. Ben was een  diep gelovig mens en daardoor een steun voor velen. Hij was een geziene vrijwilliger in het ziekenhuis; een trouw koorlid van meerdere Byzantijnse gemeenschappen en een solide, goed geïnformeerde bestuurder van de Landelijke Instelling Pokrof en de stichting Pokrof. We zullen hem vreselijk gaan missen.
Moge hij rusten in de vrede bij de Heer van alle leven. Moge Fransje en zijn familie troost ontlenen aan het besef hoe zeer Ben in brede kringen werd gewaardeerd.
Namens het bestuur van de Landelijke Instelling Pokrof, met hartelijke groet,
Wim Zwanikken
George Bruinaars